ماده 180 ـ هر شخص حقيقي ايراني که با ارائة گواهي‌ نمايندگي‌هاي مالي يا سياسي دولت جمهوري اسلامي ايران در خارج ثابت کند که از درآمد يک سال مالياتي خود در يکي از کشورهاي خارج به عنوان مقيم ماليات پرداخته است از لحاظ ‌مالياتي در آن سال مقيم خارج از کشور شناخته خواهد شد مگر در يکي از موارد زير:

1 ـ در سال مالياتي مزبور در ايران داراي شغلي بوده باشد.

2 ـ در سال مالياتي مزبور لااقل شش ماه متوالياً يا متناوباً درايران سکونت داشته باشد.

3 ـ توقف در خارج از کشور به منظور انجام مأموريت يا معالجه‌ يا امثال آن بوده باشد.

تبصره ـ اشخاص حقيقي يا حقوقي ايراني مقيم ايران در صورتي که درآمدي از خارج کشور تحصيل نموده و ماليات آن را به ‌دولت محل تحصيل درآمد پرداخته باشند و درآمد مذکور را دراظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان خود حسب مورد طبق‌ مقررات اين قانون اعلام نمايند ماليات پرداختي آنها در خارج ازکشور و يا آن مقدار مالياتي که به درآمد تحصيل شده در خارج کشور با تناسب به کل درآمد مشمول ماليات آنان تعلق مي‌گيرد، هر کدام‌ کمتر باشد از ماليات بر درآمد آنها قابل کسر خواهد بود.